برخورد تبعیضآمیز والدین
علت تبعیض قائل شدن والدین بین فرزندان چیست و آیا این کار نادرست است؟
والدین، به عللی بین فرزندان تبعیض قائل میشوند که عبارتند از:
1. سن کودکان: به طور معمول، فرزند کوچکتر، بیشتر مورد توجه است.
2. جنس کودکان: به دختران بیشتر از پسران توجه میشود.
3. فرزند اول: فرزند اول، بیشتر مورد توجه است.
4. رفتار فرزندان: پدر و مادر، فرزندان آرامتر را بیشتر دوست دارند و توجهشان به آنان، افزونتر است.
5. وضعیت والدین در کودکی: اگر مادر در کودکی مورد توجه نبوده است، اکنون به دختر خود بیشتر توجه میکند یا اگر فرزند بزرگ خانواده بوده و بین او و فرزند کوچک تبعیض قائل میشدهاند، اکنون از فرزند بزرگ، جانبداری میکند. اگر پدر در کودکی مورد توجه نبوده، اکنون به پسر خود توجه بیشتری دارد.
6. علل خاص و مقطعی: گاهی یکی از فرزندان توفیقی یافته و در مسألهای کامیاب شده است که همین مطلب، سبب توجه افزونتر به او میشود.
تبعیض بین فرزندان درست نیست و پیامدهای نامطلوبی دارد و اگر میخواهید به جهت امتیازات و کامیابیهای یکی از فرزندان، توجه بیشتری به او داشته باشید و او را تشویق کنید، بکوشید تا جایی که امکان دارد، در حضور فرزند دیگر نباشد و اگر مجبور شدید فرزندتان را در حضور برادر یا خواهرش تشویق کنید، از ذکر نقاط مثبت برادر یا خواهر غفلت نورزید که سبب کینه و حسادت او میشود.
گاهی والدین به پیروی از روایت امام علی علیهالسلام که فرمود: «ازجر المسیی بثواب المحسن؛ " 1 " بدکار را با خوبی کردن به نیکوکار، تنبیه کن»، در حضور فرزند بدکار خود، از فرزند خوب، تعریف و تمجید میکنند یا برایش هدایایی میخرند. این شیوه خوب است؛ اما زمانی باید از آن استفاده کرد که شیوههای دیگر (تشویق، تحریک عواطف، اظهار محبت و...) را به کار گرفته باشید.
توجه داشته باشید که مقصود از رفتار عادلانه با فرزندان، رفتار در ظاهر است؛ و گرنه دوست داشتن قلبی، مصداق تبعیض نیست.
1- نهج البلاغه، کلمات قصار، 177