بی‏توجهی کودکان به آموزش‏های دینی

چرا برخی کودکان به آموزش‏های دینی بی‏توجهی می‏کنند؟

مهم‏ترین عامل برای بی‏توجهی کودکان به آموزش‏های دینی، عدم زمینه‏ سازی والدین است. همان گونه که نقاشی بدون رنگ زمینه، و کشاورزی بدون شخم زمین مطلوب نیست، آموزش دینی نیز بدون زمینه بازده ندارد. برای فراهم ساختن زمینه‏ی آموزش، توجه به نکاتی لازم است:

1. ارتباط کلامی مناسب: با توجه به این که یکی از راه‏های آموزش ارزش‏های دینی، استفاده از سخن است، حتما باید از سخنی نرم و بیانی شیوا استفاده شود، صدای بلند، به ویژه اگر با خشونت همراه شود، سبب

بی‏توجهی کودک به آموزش دینی خواهد شد.

2. وضعیت ظاهری مناسب: ظاهر آراسته، لباس مناسب، موی شانه زده، دندان‏های تمیز، بوی خوش و...، زمینه‏ساز آموزش دینی هستند.

3. خوش‏خلقی: خوشرویی و نگاه محبت‏آمیز، فضای ارتباط را فراهم می‏سازد و بداخلاقی و ترشرویی، زمینه‏ی آموزش دین را از بین می‏برد. امام علی علیه‏السلام فرمود:

البشاشة حبالة المودة. (نهج‏البلاغه، کلمات قصار، 6)

خوشرویی، ریسمان محبت است.

4. حوصله: برای آموزش ارزش‏های دینی، بردباری ضرورت دارد. با توجه به ضعف تمرکز کودکان، گاهی لازم است آموزه‏ای بارها تکرار شود که صبر و حوصله‏ی والدین را می‏طلبد. دختر حضرت امام خمینی قدس سره می‏گوید:

کودکی 5 ساله بودم و به حضرت امام در نماز اقتدا کردم. پس از اتمام نماز، مادرم گفت: دخترم! به شکل صحیحی اقتدا نکردی. از امام پرسیدم. آن بزرگوار 15 دقیقه برایم توضیح داد.