آموزه های اخلاقی ،تربیتی، دینی کودکان

راه کارهای تثبیت آموزه‏های دینی

برای تثبیت آموزه‏های دینی در کودکان،ازچه راهکارهایی می‏توان استفاده کرد؟  برخی والدین شکایت می‏کنند که تا فرزندانشان، کودک هستند، به مسائل دینی توجه دارند؛ اما وقتی سنشان بالاتر می‏رود، آموزه‏های دینی و عمل به آن‏ها در ایشان کمرنگ می‏شود. برای تثبیت آموزه‏های دینی در کودکان باید به این مسائل توجه شود 1. تداوم والدین: تداوم والدین در مسائل دینی و عبادت‏ها (نماز به موقع، نماز با کیفیت، روزه، توجه به حلال و حرام، نگاه، سخن و...) عامل مؤثری در تثبیت آموزه‏های دینی در کودک است. بی‏ توجهی مادر به نماز در ایام عذر شرعی و پدر و مادر به روزه هنگام مسافرت و یا «توریه»  مانعی د...
20 ارديبهشت 1391

روش القای غیر مستقیم در تربیت دینی

مقصود از روش القای غیر مستقیم در تربیت دینی کودکان و نوجوانان چیست؟ القای ارزش‏های دینی، تا حدود 6 سالگی، به طور مستقیم، ممکن است؛ زیرا کودکان تا این سن، مقاومت روانی فراوانی در مقابل آموزه‏های دینی ندارند؛ اما از این سن به بعد با توجه به افزایش مقاومت روانی آنان، باید از شیوه‏ی القای غیر مستقیم استفاده کرد. راهکارهای القای غیر مستقیم عبارتند از: 1.داستان: ارزش‏های دینی را می‏توان در قالب داستان (برای کودکان، قصه‏گویی یا قصه‏ خوانی، و برای نوجوانان، هدیه‏ی کتاب‏های داستان) ارائه کرد. این درسی است که قرآن به ما می‏دهد. خدای متعالی در قرآن کریم با داستان حضرت موسی و مرد صالح، درس تواضع و بردباری...
20 ارديبهشت 1391

تربیت دینی کودکان چه لزومی دارد

اگر کودک ما تربیت دینی یابد برکاتش به خود او و دیگران خواهد رسید.کودکی که با خدا آشنا هست ،هیچ گاه احساس پوچی نمی کند ودرجای جای زندگی اش تکیه گاه محکمی خواهد داشت وباهمین تکیه گاه ،دربرابر مشکلات استقامت می کند زمانی که برادران یوسف اورادرچاه انداختند یوسف 9ساله بود .وقتی کاروان از کنار چاه گذشت ویکی از کاروانیان یوسف رادید ،صدایش رابلند کرد وگفت کاروانیان باستیدبیایید وبه این کودک غریب وتنها کمک کنید .وقتی یوسف ،این تربیت شده دینی سخن او را شنید،گفت: انسانی که باخداست، هیچ گاه غریب وتنها نیست. برکت تربیت دینی کودک ،به والدین نیز می رسد. کودک تربیت شده دینی،با والدین خود خوب رفتار می کند ،زیرا باقرآن آشناست وقرآن می فرماید وَلاتَقُل لَه...
20 ارديبهشت 1391

تربیت دینی کودکان ضامن سلامت روح کودک(3)

مشورت با فرزندان یکی از هدف‌هایی که در تربیت فرزندان مورد نظر است،پرورش روحی، خود باوری و ایجاد اعتماد به نفس است. اگر فردی اعتماد به نفس خود را از دست بدهد در حقیقت فکر و روحش فلج شده است و متکی و وابسته به دیگران می‌شود. انسانی به پیشرفت‌های علمی، معنوی و اجتماعی دست می‌یابد که توانایی‌های خود را باور داشته باشد. اگر آدمی باور کند که نفسش در گرو عملی است که انجام می‌‌دهد و هر ثواب و عقابی که در نامه ی عملش ثبت می‌شود بستگی به عملش دارد و اگر به یقین باور کند که خداوند او را در تکلف و سختی قرار نداده است و در عین حال استعدادهای زیادی به او بخشیده است، برای رسیدن به اهداف عالیه و کمال انسانی با اس...
20 ارديبهشت 1391

تربیت دینی ، ضامن سلامت روح کودک(1)

کودک امانتی الهی است که با فطرتی پاک و زلال همچون آینه به‌ دنیا می‌آید و قلبش همانند زمین بکری است که برای پذیرش هر نوع بذری آمادگی دارد. به‌همین دلیل، بهترین دوره ی تربیّت، دوره ی کودکی است که هر چه به کودک آموزش داده شود در قلب و ذهن خود ثبت می‌کند. از سوی دیگر برای داشتن جامعه‌ای سالم و انسانی بایستی از تربیت «فرد» آغاز کرد و اساس تربیت افراد در کودکی، پدر و مادر هستند. پایه‌های اولیه ی تربیت فرزند، در خانه و توسط والدین ساخته می‌شود. به عبارتی مناسب‌ترین محل برای پرورش کودک خانواده است. تربیت صحیح یکی از حقوقی است که فرزند بر والدین دارد. امام سجاد(ع) در جملاتی شیوا و گویا به خوبی از...
20 ارديبهشت 1391

تربیت دینی ضامن سلامت روح کودک(2)

زمینه ی‌ رشد دینی کودک را تقویت کنیم اگر زمینه برای رشد احساس مذهبی که یکی از عمیق‌ترین احساس‌هاست، فراهم باشد به سرعت رشد می‌کند. بنابراین در تربیت دینی فرزندان باید کوشید تا این زمینه تقویت شود. شرکت دادن کودکان و نوجوانان در مراسم و محافل مذهبی- البته به شرطی که طولانی و خسته کننده نباشد- در این حرکت رو به رشد تأثیر مستقیم دارد. بردن کودک و نوجوان به مساجد و اقامه نماز به صورت جماعت و حضور در مراسم و محافلی که در آنها ذکر و یاد خداست- البته متناسب با حالات و روحیات آنها به‌طوری که باعث خستگی روحی آنها نشود- برپایی مجالس و برنامه‌هایی که در آنها ذکر خدا و دوری از شیطان حرف اول را می‌زند در پرورش دینی ...
20 ارديبهشت 1391

پرورش حس دینی کودکان

والدین معمولاً گله دارند: «کودکان ما قبل از این که به سن بلوغ برسند در انجام  فرایض دینی   از ما پیشی می گیرند، ولی وقتی که به سن تکلیف می رسند در انجام این امور دچار فتور و سستی می شوند ، ادای تکالیف  دینی   را به تأخیر می اندازند، در مواردی هم از انجام آن خودداری می کنند و وقتی بزرگ ترها از آنان می پرسند که آیا نماز خود را خوانده اید، متوسل به دروغ می شوند و پاسخ می دهند که خوانده ایم.» برخی بر این عقیده اند که اگر کودکان، پدران و مادران خود را الگو قرار بدهند و بزرگ ترها هم در انجام وظایف دینی اهتمام و مراقبت کافی داشته باشند، خود به خود کودکان  از آنان تبعیت خواهند کرد. اما باید اعتراف کرد در خان...
19 ارديبهشت 1391