آموزه های اخلاقی ،تربیتی، دینی کودکان

بستر خواب کودکان

1391/8/21 12:34
نویسنده :
1,355 بازدید
اشتراک گذاری

عن الباقر عليه السلام قال : يفرق بين الغمان والنساء في المضاجمع اذا بلغوا عشر سنين . ))
امام باقر (ع ) مي فرمود: بايستي بستر خواب پسر بچه ده ساله را از زن ها جدا كنيد .
(( عن ابن عمر قال قال النبي صلي الله و عليه و آله : فرقوا بين اولادكم في المضاجع اذا بلغوا سبع سنين . ))
رسول اكرم مي فرمود: موقعي كه فرزندان شما هفت ساله شدند بستر خوابشان را از يكديگر جدا كنيد .

(( روي انه يفرق بين الصبيان في المضامع لست سنين . ))
در حديث ديگري آمده است كه بستر خواب كودكان در شش سالگي از هم جدا مي شود .
(( عن موسي بن جعفر قال قال علي عليه السلام : مروا صبيانكم بالصلوه اذا كانوا ابناء سبع سنين و فرقوا بينهم في المضاجع اذا كانوا ابناء عشر سنين . ))
حضرت موسي بن جعفر از علي عليهماالسلام نقل كرده است كه فرمود: در هفت سالگي فرزندان خود را به نماز واداريد و در ده سالگي بستر خواب آن ها را از يكديگر جدا كنيد .
هماهنگي قانون
قانون طبيعت اين است كه از سن شش سالگي تا زمان بلوغ تمايل جنسي در حال اختفا و خاموشي باشد . اسلام برنامه تربيت را با قانون طبيعت هماهنگ كرده و دستور داده است كه بستر كودك از شش سال به بالا مستقل باشد تا از راه تماس بدني موجبات تهييج غريزه جنسي فراهم نشود .
(( قال رسول الله صلي الله عليه و آله : اذا بلغت الجاريه ست سنين فلا يقبلها الغلام و لا تقبله المراه اذا جاوز سبع سنين . ))
رسول اكرم مي فرمود: دختر بچه شش ساله را پسر بچه نبوسد . و هم چنين زن ها از بوسيدن پسر بچه اي كه سنش از هفت سال تجاوز كرده است خودداري كنند .
(( عن ابي الحسن عليه السلام قال : اذا اتت علي الجاريه ست سنين لم يجز ان يقبلها رجل ليست هي بمحرم له ولا يضمها اليه . ))
حضرت ابي الحسن (ع ) فرموده است : وقتي دختر بچه شش ساله شد مرد نامحرم حق ندارد او را بوسد، و هم چنين نمي تواند او را در آغوش بگيرد .
(( عن ابي عبدالله عليه السلام قال : اذا بلغت الجاريه ست سنين فلا ينبعي لك ان تقبلها . ))
امام صادق (ع ) به راوي حديث فرموده است : وقتي دختر بچه به سن شش سالگي رسيد براي تو شايسته نيست او را ببوسي .
(( و عنه عليه السلام ساله احمد ابن النعمان فقال عندي جويريه ليس بيني و بينها و رحم و لها ست سنين . قال فلا تضعها في حجرك و لا تقبلها . ))
دختران مميز
احمد بن نعمان از امام (ع ) سوال مي كند كه دختر بچه شش ساله اي نزد من است و با من محرم نيست . امام در جواب فرمود او را نبوس و در دامن خود قرار نده .
(( قال علي عليه السلام : مباشره المراه ابنتها اذا بلغت ست سنين شعبه من الزنا . ))
علي عليه السلام فرمود: دستمالي كردن مادر به آلت دختر بچه شش ساله خود يك قسم زنا محسوب است .
بوسيدن ، در آغوش گرفتن ، روي زانو نشاندن ، به عضو مخصوص طفل دست زدن ، عواملي براي تهييج تمايل جنسي هستند . براي اين كه غريزه جنسي كودكان از شش سال به بالا در حال خود و اختفا بماند، اسلام در برنامه هاي تربيتي خود اولياي اطفال را از اين اعمال بر حذر داشته است .
(( يا ايها الذين آمنوا ليستاذنكم الذين ملكت ايمانكم والذين لم يبلغوا الحلم منكم ثلث مرات من قبل صلوه الفجر و حين تضعون ثبابكم من الظهيره و من بعد صلوه العشاء ثلث عورات لكم . ))
مناظر مهيج
خداوند در اين آيه دستور مي دهد كه غلامان و كودكان نابالغ شما در شبانه روز سه موقع بايد با اجازه قبلي به حجره شما وارد شوند . قبل از نماز صبح ، و نيمه روز كه جامه هاي خود را براي استراحت از بر بيرون آورده ايد، و پس از نماز عشا كه براي خواب مهيا شده ايد . و اين سه وقت براي شما به منزله عورت و سر است . غلامان و اطفال نابالغ در اين مواقع كه اغلب نيمه عريان و گاهي عريانيد نبايد سر زده وارد اطاق خواب شما شوند .
(( رسول الله صلي الله عليه و آله : والذي نفسي بيده لو ان رجلا غشي امراته و في البت صبي مستيقظ يراهما و يسمع كلامهما و نفسهما ما افلح ابدا ان كان غلاما كان زانيا او جاريه كان زانيه . ))
رسول اكرم مي فرمود: به خدا قسم اگر مردي با همسر خود بياميزد و در اطاق كودك بيداري آن دو را در حال آميزش ببيند، سخنان آن ها و هم چنين صداي تنفسشان را بشنود، آن طفل هرگز رستگار نخواهد شد، اگر دختر باشد يا پسر سرانجام به زنا كاري آلوده مي شود .
(( عن ابي عبدالله عليه السلام قال : لا يجامع الرجل امراته و لا جاريته و في البيت صبي فان ذلك مما يورث الزنا . ))
امام صادق (ع ) مي فرمود: موقعي كه در اطاق كودكي حضور دارد مردان با زنان يا كنيزان خود نياميزند، زيرا اين عمل طفل را به راه بي عفتي و زنا كاري سوق مي دهد .
(( قال ابو جعفر عليه السلام : اياك و الجماع حيث يراك صبي بان يحسن ان يصف حالك . ))
امام باقر (ع ) مي فرمود: بپرهيز از مواقعه در جايي كه كودك مميزي تو را مي بيند و رفتارت را آن چنان درك مي كند كه قادر است به خوبي براي دگران توصيف و تشريح نمايد .
اسلام به منظور پيروي از قانون فطرت و پنهان نگاه داشتن تمايل جنسي كودك ، در برنامه تربيتي خود دستور داده است پدران و مادران ، فرزندان خويش را از ديدن مناظر شهوت انگيز و شنيدن كلمات مهيج كه عامل موثري براي بيدار كردن غريزه جنسي است دور نگاه دارند .
از مجموع اين احاديث معني هماهنگي برنامه هاي تربيتي اسلام با قانون حكيمانه آفرينش در موضوع مورد بحث به خوبي واضح شد، زيرا تجارب علمي بر دانشمندان ثابت كرده است كه آيين فطرت و برنامه خلقت چنين مقرر داشته كه غريزه تمايل جنسي كودك در سنين قبل از بلوغ بايد در پرده اختفا و خمود باشد و مانند آتشي در زير خاكستر پنهان بماند .
پيروي از فطرت
برنامه صحيح تربيت كودك آن برنامه اي است كه به راه فطرت برود و از آيين طبيعت پيروي كند و عملا وسايل پنهان ماندن غريزه جنسي كودك نابالغ را در محيط زندگي اش فراهم آورد .
در تمام رواياتي كه به عرض رسيد، اين هدف طبيعي مورد كمال توجه قرار گرفته است . اولياي اسلام دستور داده اند كه پدران و مادران كمال مراقبت را در وضع زندگي فرزندان خود اعمال كنند و در خانواده ، شرايط پنهان ماندن غريزه جنسي اطفال را مهيا نمايند و آنان را از كليه عواملي كه باعث تحريك و تهييج نيروي شهوت جنسي است بركنار نگاه دارند .
پدران و مادراني كه خود داراي ملكه عفت هستند و از رفتار و گفتار منافي با عفت در حضور و غياب فرزندان همواره اجتناب دارند . پدران و مادراني كه به پيروي از برنامه هاي طبيعت و شريعت در پنهان نگاه داشتن تمايل جنسي فرزندان خويش كوشش مي كنند، مي توانند فرزنداني عفيف و شريف ، سالم و طبيعي بار آورند و از كودكي در ضمير آنان خوي پسنديده عفت را ايجاد نمايند .
كيفر مختلف
تمام قوانين تكويني و مقررات طبيعي جهان خلقت بر اساس حكمت و مصلحت استوار است . تخلف و سرپيچي از هر يك از آن قوانين ، نتايج سويي در بر دارد و باعث كيفر متخلف مي شود .
اختفاي تمايل جنسي كودكان در چند سال قبل از بلوغ ، يكي از هزاران مقررات حكيمانه الهي در نظام آفرينش است . قواي كودك در ايام اختفاي غريزه جنسي از فرصت استفاده مي كنند، تمام انساج و اعضاي بدن را به خوبي پرورش مي دهند، طفل به رشد شايسته و كمال لايق خود مي رسد و اندامش براي پذيرش بلوغ مهيا مي گردد . موقعي كه غريزه جنسي از پرده خفا بيرون مي آيد، زماني كه آتش پنهاني شهوت از زير خاكستر خارج مي شود و زبانه مي كشد، بدن كودك از هر جهت خود را ساخته و براي قبول اين تحول ، با تمام شرايط آماده شده است . طفل بدون كمترين خطر و با سالم ترين وضع طبيعي دوران كودكي را پشت سر مي گذارد و به منزل بلوغ كه مرحله دوم زندگي است وارد مي شود .
اگر قانون اختفاي تمايل جنسي درست و به طور كامل اجرا نشود، اگر عوامل فعاله بلوغ زودتر از موعد مقرر در بدن كودك به كار افتد و غريزه جنسي قبل از موقع طبيعي خود آشكار گردد، عوارض نامطلوبي به بار مي آورد و آثار بدي روي جسم و جان وي مي گذارد .
بلوغ زودرس
بيماري بلوغ زودرس و عوارض ناشي از آن اولين اثر سوء اين حالت است . براي آن كه اين موضوع تا اندازه اي واضح شود و شنوندگان در اين باره اطلاعات بيشتري به دست آورند، مطالب مختصري را از كتاب هاي دانشمندان درباره رشد كودك و آماده شدن انساج بدن براي بلوغ به عرض مي رسانم .
يك كودك نوزاد مجموعه اي از اعضا و جوارح مختلف است . اعضاي مختلف بدن عبارت از مجموعه گروه هاي مختلفي از ذرات كوچك زنده است . هر گروهي داراي صفات مخصوصي هستند كه در شرايط معيني به هم پيوسته و متشكل شده و عضوي را به وجود آورده اند . بنابراين يك نوزاد يا هر موجود زنده اي در جهان عبارت از مجموعه گروه هاي مختلف و متشكل ذرات زنده است . دانش امروز نام آن ذرات كوچك زنده را سلول گذارده است و رشد بدن عبارت از زياد شدن آن سلول ها است .
رشد بدن
در هر لحظه از حيات در بدن سلول هاي تازه ساخته مي شوند و سلول هاي پير و فرسوده از بين مي روند و چون اين دو كار همزمان با يكديگر انجام مي شوند، اگر سلول تازه بيش از مقدار سلولي كه از بين مي رود ساخته شود، سلول هاي بدن رفته رفته زياد مي گردند و بدن رشد مي كند از ابتداي زندگي تا شروع دهه سوم بدن به سبب ازدياد سلول ها رشد مي نمايد، اما از سن بيست سالگي ساختن سلول تازه تقريبا به اندازه از بين رفتن سلول هاي پير است و به همين دليل رشد متوقف مي شود . با شروع دوران پيري ، تعداد سلول هايي كه ساخته مي شوند بسيار كم مي شود، در حالي كه از بين رفتن سلول هاي فرسوده تفاوتي نمي كند . از اين جهت تعداد سلول ها در اشخاص پير رفته رفته كم مي شود، يعني بدن راهي در خلاف جهت رشد مي پيمايد . براي ساخته شدن سلول تازه بدن احتياج به مواد اوليه و نيرو دارد . مواد اوليه عبارتند از مواد قندي و چربي و سفيده اي كه به صورت غذا وارد بدن مي شوند و بعد از تغييرات زيادي به شكل ذرات كوچك ، جذب مي شوند و در دسترس سلول ها قرار مي گيرند .
يكي از دقيق ترين آيات الهي در ساختمان بدن آدمي ، سازمان حيرت انگيز سلول سازي است . از زماني كه غذا وارد معده مي شود و دستگاه هضم و جذب به كار مي افتند تا موقعي كه آن غذا به موجود زنده اي به نام سلول تبديل مي شود، منازل عجيبي را مي پيمايد و فعل و انفعال هاي عظيمي صورت مي گيرد!
وقتي همه وسايل فراهم شد، هر سلولي مقدار كافي از مواد لازم در دورن خود مي سازد و هنگامي كه اين مواد، كافي براي حيات دو سلول شدند، سول تقسيم مي شود و بدين طريق يك سلول تازه به وجود مي آيد .
تنها قسمت بدن كه از اين قانون مستثناست ، بافت عصبي يعني مغز و اعصاب است . چون نوازد تمام سلول هاي اين بافت را با خود به دنيا مي آورد و در تمام دوران زندگي حتي يك سلول مغزي يا عصبي نمي سازد، به همين دليل از بين رفتن اين سلول ها بر اثر بيماري ، يا ضربه ، غير قابل جبران است ، اما با وجود همه اين ها، مغز و پي نوزاد بدون زياد شدن سلول ها رشد مي كند و اين كار در سه سال اول زندگي آن قدر سريع انجام مي گيرد كه تقريبا نود و پنج درصد از رشد مغز بشر تا سه سالگي تمام شده است .

برگرفته از کتاب  كودك از نظر وراثت و تربيت ج 2      نوشته محمد تقي فلسفي

 

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)